Kime Göre?

Yaşamak nedir ? ne kadar kendimize ait hayatı yaşıyoruz?
bu soruya " aman ben kendi hayatımı yaşıyorum " diyorsa yalandır.

"sefilliğin en büyüğü başkalarının keyfine göre yaşamaktır" demiş birileri, çokda doğru söylemiş.

bizim toplumumuz da yaşanan hayatlar önce anne ve babaya abi varsa abiye daha sonra karı veya kocaya eşlere yani
daha sonra da çocuklara bağlı olarak yaşanıyor.

bulunduğumuz en ufak çekirdek topluluğa zarar gelsin istemeyiz, kendimiz içinde olanı yapamayız.
ailenin onaylamadığı arkadaşla görüşemeyiz, istediğimiz bir arkadaşımızla ( bu bizim toplumda özellikle farklı cinselerde iki
kişinin bir yere gitmesi bir yerde oturması olabilir) istedğimiz kişiyle bir yerde oturamayız.
"aman yanlış anlaşılma olur, elalem görürüse ne der, şimdi bizi biri görürüse ne derler, aman evdekilere söyler" şeklinde
devam eder gider. ne bu yaa? kendi hayatını yaşamak asla bu olamaz...

sonrada yalnızlıktan bunaldığımızı hissederiz . kafadengi kaç kişi bulabiliyrosunuz,.? yapılan sohbetten ortak noktada buluşduğunuz kaç kişi var?
ne kadar az olduğunu düşününca bulabilrisiniz.

Yalnızlıktan kurtulamak için hayallere kaçarsınız, onaların içinde de kafayı bulmanız yakın olur. hayalerde kaybolmamak da önemlidir.

sonra bir bakarsınız ki: "kendine dönmüşsün içine dönmüşsün en sonunda içine kaçmışsın, taa ki seni biri bulup çıkarana kadar"

yalnızlığı bizler toplum olarak baskılar altında yaratıyoruz, yaşayoruzda. Farkındalık çok geç oluyor .
zaten farkında olsanda çıkamaz duruma geliyorsun.. dipsiz kuyulara, karanlık odalara kapanıp kalıyrosun:(